Skip to content
  • Home
  • Dichter bij mijn vader
  • Fotoalbum
  • Wist je dat …..?
  • Over mij
Menu

Dichter bij mijn vader

Verhalen rondom en over zijn reis als dienstplichtig soldaat naar Nederlands Indië

  • Home
  • Dichter bij mijn vader
  • Fotoalbum
  • Wist je dat …..?
  • Over mij

Maand: november 2019

Posted inWist je dat .....?

Het geheugen van Indië-gangers: geheugenprofessor Douwe Draaisma

Douwe Draaisma

In het tijdschrift van het Veteraneninstituut vond ik een artikel met daarin een 7-tal opmerkingen van Douwe Draaisma, hoogleraar psychologie bij de Universiteit Groningen. Draaisma is gespecialiseerd in de werking van ons geheugen.
Bij mijn onderzoek naar de ervaringen van mijn vader zal ik deze opmerkingen zeker meenemen.

  1.  ‘We associëren het geheugen met leren, vastleggen en conserveren, maar we vergeten veel meer.’
  2. ‘Indiëveteranen zagen hun inzet als het beteugelen van een opstand. Later hoorden ze dat ze de laatste koloniale oorlog hadden uitgevochten. In beide voorbeelden blijven, strikt genomen, de herinnerde gebeurtenissen hetzelfde, maar verandert de kleur die iemand eraan geeft.’
  3. ‘Herinneringen worden in de loop der jaren minder gedetailleerd en scherp, maar de tijd tast de betrouwbaarheid van een verhaal niet principieel aan. Ingrijpende gebeurtenissen worden doorgaans beter opgeslagen dan herinneringen aan alledaagse zaken.’
  4. ‘De data en locatie van een missie horen niet bij het autobiografisch geheugen van de veteraan, maar de herinnering aan hoe warm of juist koud hij het had, en de stress en kameraadschap die hij heeft ervaren, wél.’
  5. ‘Door zintuigelijke ervaringen, zoals geuren en smaken, opnieuw te beleven door terug te gaan naar een missiegebied, versterkt de herinneringen, meer dan het kijken naar foto’s. Het kan zelfs herinneringen oproepen waar je sinds je terugkeer niet meer aan gedacht hebt.’
  6. ‘Onaangename herinneringen zijn hinderlijk aanwezig bij mensen met PTSS. Tegenwoordig worden zij vaak behandeld met EMDR, een therapie die de herinnering van zijn emotionele lading en scherpe randen ontdoet. Dat geeft in veel gevallen verlichting.’
  7. ‘Van Indiëveteranen is bekend dat ze massaal gingen praten over hun oorlogsherinneringen toen ze de zestig voorbij waren. Hun eerdere zwijgen had diverse oorzaken: consideratie met familie, ongemak om over emoties te praten, angst om niet begrepen te worden.’

Bron: https://www.veteraneninstituut.nl/geheugenprofessor-douwe-draaisma/

Read More about Het geheugen van Indië-gangers: geheugenprofessor Douwe Draaisma
Posted on 25 november 2019
0
Posted inFotoalbum

En …… langs het tuinpad van zijn vader,

Zag hij geen hoge bomen staan.
Hij woonde met zijn ouders en 5 broers in de Hindestraat 64 in Helmond. Een arbeiderswijk uit de jaren 30, huurwoningen voor de medewerkers in de textielfabrieken. De woningen telden circa 75m2, met 3 slaapkamers. Naar huidige normen een kleine woning voor 8 mensen. Waar er 8 wonen, kunnen er ook 10 wonen. Na hun huwelijk woonden mijn ouders in; heel gebruikelijk destijds. Zij hadden er boven een woon/slaapkamer en een klein keukentje. Mijn moeder was zwanger, thuis bevallen was niet verantwoord en ze is, onder hevige pijnen, op een brancard via de smalle trap naar beneden gebracht. Ik ben geboren in het ziekenhuis. Mijn eerste maanden verbleef ik in de Hindestraat. Mijn oma is er altijd blijven wonen. Vervolgens vetrokken we, in 1958 met mijn moeder inmiddels en naar goed katholiek gebruik, opnieuw zwanger, naar een huis in de Pastoor van Leeuwenstraat, een paar honderd meter verder.

Geen tuinpad met hoge bomen, geen voortuintje. De grote achtertuin had een smal tuinpaadje. Hoe smaller, hoe meer ruimte er was om groenten te verbouwen. Een belangrijk deel van de maaltijd kwam uit “den hof”. In een krappe kooi altijd wat Flappies, deze konijnen werden niet alleen met Kerst gegeten. Konijnen waren een erg efficiënte bron voor vlees en eiwitten; ze eten zelf zo’n beetje alles, groeien snel en weten zich snel voor te planten.

Zijn terugkeer in Nederland, ruim anderhalf jaar na zijn vertrek in september 1949, was op 29 april 1951. Terug naar zijn ouders, in de Hindestraat. Met in de voordeur, Drika, mijn oma en Frits, mijn opa. Volop versierd en met een “Welkom thuis”. Twee jaar later overleed zijn vader en bleef Drika over met 6 jongens; mijn vader Henk en zijn broers Theo, Jan, Jo, Cor en Willy.

Read More about En …… langs het tuinpad van zijn vader,
Posted on 25 november 2019
0
Posted inWist je dat .....?

Taroentoeng of Taruntung

Een mooi startpunt om zicht te krijgen op een locatie is natuurlijk een kaart. Het viel me op dat op kaarten van Sumatra plaatsnamen op verschillende manieren worden geschreven. In oudere –Nederlandse- kaarten is sprake van de stad Taroentoeng en bijvoorbeeld de  regio Tapanoeli. In de huidige kaarten worden op die plaatsen Taruntung en Tapanuli vermeldt. Hoe zit dat?

De letter “u” wordt in bijna alle talen uitgesproken als “oe”. Waarom is het Nederlands een buitenbeentje?
Wat je je moet realiseren dat er een verschil is tussen de letter (praktisch bij schrijven en lezen) en de klank die wordt uitgesproken (fonetisch). Het Nederlandse “boek”, het Engels “book” en het Duitse “Buch” wordt op verschillende manieren in letters geschreven, maar de klank is hetzelfde.
De “oe”, de “oo” en de “u” kunnen wat betreft hun uitspraak binnen verschillende talen verwarring opleveren. Het Nederlandse datum word niet uitgesproken als datoem, in het Duits wel.

Hoe weet je hoe een woord zoals je het woord afgebeeld nu wordt uitgesproken? Eigenlijk kun je dat in de geschreven tekst niet zien. Er is wel een internationale fonetische notatie van klanken. Het Nederlandse “oe”, het Engels “oo” krijgen in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) de notatie “u”. Op basis daarvan kun je er vanuit gaan dat op het moment dat je in een tekst ,die internationaal gelezen wordt, zoals een kaart, de letter “u” leest je die met een Nederlandse “oe” moet uitspreken.

Dat geldt bijvoorbeeld ook voor Surinaamse kaarten. Daar wordt op de meeste en de internationale kaarten gesproken  over de plaatsen Kwakugron en Apura. Op de kaarten in het Nederlands heeft men het over Kwakoegron en Apoera.

Read More about Taroentoeng of Taruntung
Posted on 19 november 2019
0
Posted inWist je dat .....?

B.O.L.T.O.P. 2: De appel

valt niet ver van de boom.
Mijn vader was niet de enige Verhees die zijn liefdesbrieven ondertekende mat B.O.L.T.O.P.
Ik heb dat zelf ook gedaan. De prille liefdesgeschiedenissen van zowel mijn vader met mijn moeder als die Mies en mij speelden zich af op grote afstand. In het geval van Mies en mij niet in de Oost, maar in de West. 

Onze liefde had een vreemde start. Na net geen “Summer of Love” vertrok ik naar Suriname om daar les te gaan geven als docent. Mies bleef achter. Na enkele maanden schreef ze me dat ze verliefd op me was. Het duurde bij mij even voor ik de gevoelens die ik voor haar had ook als verliefdheid te ervaren. Ik was niet zo behendig met amoureuze gevoelens. Er ontsponde zich een periode met heel veel brieven. Brieven die in veel gevallen ook afsloot met de afkorting B.O.L.T.O.P.

Read More about B.O.L.T.O.P. 2: De appel
Posted on 19 november 2019
0
Posted inWist je dat .....?

B.O.L.T.O.P.

Daarmee onderschreef mijn vader de brieven die hij wekelijks stuurde naar zijn liefje, Tonny, later mijn moeder.
Het is de afkorting van Better On Lips Than On Paper. Voor militairen uit alle windstreken in den vreemde aan geliefden all over the world een gebruikelijk afsluiting van een brief of op de achterkant van een envelop. Een andere afsluiting was S.W.A.K.; Sealed With A Kiss.
Er zijn veel varianten voor afkortingen als afsluiting van dit soort brieven. Zo als HOLLAND; Hope Our Love Lasts And Never Dies  en de wat ondeugendere variant BURMA; Be Undressed and Ready My Angel.
Het gebruik van deze afkortingen zou ontstaan zijn bij de Britse en Amerikaanse militairen in de Tweede Wereldoorlog.

Bronnen: Wikipedia en boltop.com.

Read More about B.O.L.T.O.P.
Posted on 6 november 2019
0
Posted inWist je dat .....?

Op straat: Sumatra en Java

In zijn diensttijd heeft mijn vader 2 van de 17.508 eilanden van Indonesië bezocht; Sumatra en Java.
Ook in Nederland kun je geconfronteerd worden met deze eilanden. Er zijn veel gemeenten waar er een Indische buurt is. Hier foto’s uit Nijmegen, Oestgeest, Meppel, Winterswijk, Hilversum, Den Bosch, Haarlem, Zeist, Amersfoort, Geleen, Almelo, Zwolle, Roermond, Utrecht. Ook een foto uit Moengo, een stadje in Suriname!

Read More about Op straat: Sumatra en Java
Posted on 4 november 2019
0

Meest recente berichten

  • Fotodeterminatie bij Bronbeek
  • Museum Bronbeek
  • Excuses
  • Rendang
  • Incidenten in Bandoeng

Recente reacties

  • Fred Verhees op Tangkuban parahu
  • Rik op Tangkuban parahu

Archief

  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019

Meta

  • Registreren
  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
© Copyright 2018. Theme by BloomPixel