Zag hij geen hoge bomen staan.
Hij woonde met zijn ouders en 5 broers in de Hindestraat 64 in Helmond. Een
arbeiderswijk uit de jaren 30, huurwoningen voor de medewerkers in de
textielfabrieken. De woningen telden circa 75m2, met 3 slaapkamers.
Naar huidige normen een kleine woning voor 8 mensen. Waar er 8 wonen, kunnen er
ook 10 wonen. Na hun huwelijk woonden mijn ouders in; heel gebruikelijk
destijds. Zij hadden er boven een woon/slaapkamer en een klein keukentje. Mijn
moeder was zwanger, thuis bevallen was niet verantwoord en ze is, onder hevige
pijnen, op een brancard via de smalle trap naar beneden gebracht. Ik ben
geboren in het ziekenhuis. Mijn eerste maanden verbleef ik in de Hindestraat.
Mijn oma is er altijd blijven wonen. Vervolgens vetrokken we, in 1958 met mijn
moeder inmiddels en naar goed katholiek gebruik, opnieuw zwanger, naar een huis
in de Pastoor van Leeuwenstraat, een paar honderd meter verder.
Geen tuinpad met hoge bomen, geen voortuintje. De grote achtertuin had een smal tuinpaadje. Hoe smaller, hoe meer ruimte er was om groenten te verbouwen. Een belangrijk deel van de maaltijd kwam uit “den hof”. In een krappe kooi altijd wat Flappies, deze konijnen werden niet alleen met Kerst gegeten. Konijnen waren een erg efficiënte bron voor vlees en eiwitten; ze eten zelf zo’n beetje alles, groeien snel en weten zich snel voor te planten.
Zijn terugkeer in Nederland, ruim anderhalf jaar na zijn vertrek in september 1949, was op 29 april 1951. Terug naar zijn ouders, in de Hindestraat. Met in de voordeur, Drika, mijn oma en Frits, mijn opa. Volop versierd en met een “Welkom thuis”. Twee jaar later overleed zijn vader en bleef Drika over met 6 jongens; mijn vader Henk en zijn broers Theo, Jan, Jo, Cor en Willy.
Leave a Reply